«Έλα τη Δευτέρα στις 6 το απόγευμα στο Δήμο»

Βγαίνω από αυτοκίνητό μου για να αγοράσω από παριανό μαγαζί τα καθημερινά ψώνια.

Μπροστά μου βρίσκεται γνωστή μου κυρία που είχα καιρό να συναντήσω.

Με σταματά και με επαναστατημένο ύφος και μου απευθύνει το λόγο.

«Τι κάνετε; Γιατί αργείτε; Δε βλέπετε ότι η κοινωνία της Πάρου υποφέρει; Αφήνουν ρούχα στα σκουπίδια μέσα σε τσάντες  και έπειτα από λίγο εξαφανίζονται. Παριανές οικογένειες δεν έχουν φαγητό. Μας καταστρέφουν».

«Και εσύ τι κάνεις;» ήταν το δικό μου ερώτημα.

«Δε βλέπω φως από πουθενά» μου απαντά. «Ο κόσμος είναι κλεισμένος στα σπίτια του. Κάθε οικογένεια αντιμετωπίζει τα προβλήματά της από μόνη της. Κάποιος πρέπει να μας βγάλει στους δρόμους, να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε, να δούμε τι θα κάνουμε εδώ στην Πάρο».

«Έλα τη Δευτέρα στις 6 το απόγευμα στο Δήμο, στο Συντονιστικό, να βοηθήσεις. Κάποιοι δουλεύουνε και για σένα, χωρίς εσένα, για το πρώτο πρόβλημα της Πάρου που είναι η προστασία της υγείας μας», της πρότεινα και τη χαιρέτησα.

Δε γνωρίζω αν θα έλθει στη συγκέντρωση. Όπως δε γνωρίζω τι θα κάνουν και πολλοί άλλοι συμπατριώτες μας.

Πάντως οι πόρτες του Δήμου είναι ανοιχτές, η συνεδρίαση του Συντονιστικού είναι δημόσια και η πρόσκληση αφορά όλους τους φορείς και όλους τους πολίτες που επιθυμούν να μετατρέψουν την οργή τους σε οργανωμένη δράση, που μόνο αυτή φέρνει αποτελέσματα.