Περί δικομματισμού ο λόγος

Αν δεν με απατά η μνήμη μου τον όρο «δικομματισμός» τον εισήγαγε για πρώτη φορά στο ελληνικό πολιτικό λεξιλόγιο το ΚΚΕ μετά την μεταπολίτευση.

Με τον δικομματισμό εννοούσε ότι έχουμε δύο αστικά  κόμματα με το ίδιο ιδεολογικό περιεχόμενο, τα οποία εναλλάσσονται στην εξουσία με ποσοστά που τους εξασφαλίζουν κοινοβουλευτική αυτοδυναμία με τη βοήθεια και του εκλογικού νόμου της ενισχυμένης αναλογικής.

Από το 1974 και μέχρι το 2009, τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας εναλλάσσονταν στη διακύβερνηση της χώρας με ποσοστά άνω του 40% για το κόμμα που κυβερνούσε και άνω του 35% για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με μοναδικές εξαιρέσεις τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ και της Ένωσης Κέντρου πριν από το 1981 και το ποσοστό της Ν.Δ. που έπεσε στο 33,48% στις τελευταίες εκλογές.

Το δε άθροισμα των ποσοστών και των δύο κομμάτων σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις υπερέβαινε το 77% στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη το 86% επί των εγκύρων ψηφοδελτίων.

Αυτός ο δικομματισμός στις μέρες μας δημοσκοπικά έχει καταρρεύσει. Δηλαδή κανένα από τα δύο άλλοτε κραταιά κόμματα δεν μπορεί πλέον από μόνο του να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, αφού και τα δύο μαζί, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις δεν ξεπερνούν το 40%.

Δικομματισμός βέβαια υπάρχει αλλά με διαφορετικό περιεχόμενο. Με την έννοια ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, μόνο εάν συμπράξουν μετεκλογικά θα μπορέσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση. Και αυτό για να συμβεί ίσως χρειαστεί και η σύμπραξη ενός τρίτου μικρού κόμματος. Άλλωστε το σχήμα δοκιμάστηκε στην πράξη και «πέτυχε» αφού εκτέλεσε όλες τις εντολές των δανειστών μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Γίνεται αντιληπτό, από όσα εκτέθηκαν ότι ο δικομματισμός, όπως τον γνωρίσαμε και τον βιώσαμε, πρόκειται να υποστεί εκλογική συντριβή, η οποία όμως θα αποκρυβεί τεχνιέντως από τα μεγάλα τηλεοπτικά και εκδοτικά συγκροτήματα, αφού, αν όλα πάνε καλά, για τους υπηρετούντες το μνημόνιο, στη βουλή που θα προκύψει από τις προσεχείς εκλογές, οι μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις θα έχουν το πάνω χέρι, και θα συνεργαστούν, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα για προεκλογικούς λόγους.

Αυτό θα είναι το καινούργιο στη νέα βουλή καθώς και το γεγονός ότι ένα από τα κόμματα της αριστεράς θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση.

Εκτός εάν ο θυμωμένος λαός οδηγήσει τα πράγματα σε ριζικές ανατροπές.

Κώστας Αργουζής