"Δεν θα γυρίσω να πάρω την Άννα. Δεν έχω λεφτά. Η μαμά της."
Αυτή την ερώτηση έκανε και ξαναέκανε η μαμά της μικρής Άννας στον εαυτό της και βρήκε την «λύση»…
Πήγε την μικρή στον παιδικό σταθμό, όμως δεν γύρισε ποτέ να την πάρει. Οι ώρες περνούσαν, οι νηπιαγωγοί είχαν ανησυχήσει και τότε το κοριτσάκι έβγαλε ένα σημείωμα από την τσέπη και τους έδωσε «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Άννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της».
Το περιστατικό δεν είναι μια ακόμα χριστουγεννιάτικη ιστορία με happy end, αλλά μια πραγματικότητα που διηγείται ο κ. Στ. Σιφνιός στο ένθετο της «Καθημερινής», ο υπεύθυνος της κοινωνικής υπηρεσίας στα Παιδικά Χωριά S.O.S.
«Η μητέρα της Άννας δεν είναι τρελλή. Είναι μια ακόμα γυναίκα σε απόγνωση που δεν μπορεί να μεγαλώσει το παιδί της», προσθέτει.
Παλαιότερα, όπως λέει μια άλλη κοινωνική λειτουργός, στα παιδικά χωριά οι αιτήσεις που έφταναν αφορούσαν κακοποιημένα παιδιά. Τώρα, οκτώ στους δέκα γονείς που ζητούν στέγη για τα παιδιά τους είναι φτωχοί…
«Μέχρι πριν από δύο χρόνια, το 95% των αιτημάτων είχε να κάνει με κακοποίηση. Αποφάσιζε ο εισαγγελέας πως κινδυνεύει το παιδί… Τώρα τα μισά αιτήματα είναι από γονείς σε απόλυτη φτώχεια. Οκτώ στις δέκα φορές είναι Έλληνες, τις πιο πολλές φορές μονογονεϊκές οικογένειες, συνήθως χωρίς άλλους συγγενείς», λέει η κοινωνική λειτουργός των Χωριών SOS, Π. Βασταρούχα.
«Το καινούργιο παιδάκι το φέρνει στο σπίτι μας η μαμά του. Του δείχνει το κρεβάτι του, του δείχνει το δωμάτιό του, του δείχνει εμένα. Και μετά λέει «σ' αγαπάω» και φεύγει. Και το παιδάκι μένει στην πόρτα μέχρι να χαθεί από την ορατότητά του Ποτέ δεν φωνάζει, απλά στέκεται και κοιτάζει… Αν είναι αδέρφια το πρώτο βράδυ δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Τα βάζεις το καθένα στο κρεβάτι του και δέκα λεπτά μετά γίνονται ένα κουβάρι, μαζεύονται όλα μαζί ξανά, να αγγίζουν το ένα το άλλο», λέει η κ. Μαρίνα, η οποία είναι μητέρα στο χωριό S.O.S. τα τελευταία 19 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου