ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΑΡΡΗ

Γεννήθηκε στο Σαρακήνικο της Πάρου το 1944. Αποφοίτησε από τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, που πέρασε με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στον Έβρο. Άρχισε να εργάζεται ως δάσκαλος το 1966. Αμέσως μετά το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών, τον Απρίλιο του 1967, ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση  με το Πατριωτικό Μέτωπο. Συνελήφθη το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, κρατήθηκε στα μπουντρούμια της οδού Μπουμπουλίνας και το Νοέμβριο καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση από το Στρατοδικείο, στη γνωστή Δίκη των 31.

Στις πρώτες αυτοδιοικητικές εκλογές μετά την πτώση της χούντας συμμετέχει ως υποψήφιος σύμβουλος για την τότε κοινότητα της Παροικιάς ως εκπρόσωπος της αριστεράς υπό τον αείμνηστο Ανδρέα Μαρινόπουλο. Στις επόμενες εκλογές του 1978 συμμετέχει στο συνδυασμό του Στέλιου Φραγκούλη και εκλέγεται σύμβουλος της μειοψηφίας, ενώ στις εκλογές του 1982 εκλέγεται σύμβουλος της πλειοψηφίας με τον ίδιο συνδυασμό. Το 1983 εκλέγεται νομαρχιακός σύμβουλος σαν εκπρόσωπος των Πολιτιστικών Συλλόγων. Συμμετέχει και στις επόμενες δύο δημοτικές εκλογικές αναμετρήσεις (1986,1990) με το συνδυασμό της αριστεράς με επικεφαλής τους Τάσο Κοντόσταυλο και Χρήστο Γεωργούση αντίστοιχα. Τέλος στις εκλογές του 2002 συμμετέχει και πάλι στις δημοτικές εκλογές με το συνδυασμό του Κώστα Αργουζή.

Ως προς την επαγγελματική του ζωή κατά τη διάρκεια της δικτατορίας αναγκάζεται να κάνει διάφορες δουλειές και αμέσως με τη μεταπολίτευση ξεκινά το φροντιστήριο ξένων γλωσσών. Είναι το πρώτο στην Πάρο και στην ανάπτυξη του απασχολεί εφτά εργαζόμενους.

Από το 1976 με την ίδρυση του «Αρχίλοχου» ασχολείται με τα πολιτιστικά του συλλόγου και γράφει τη δική του ιστορία, κυρίως στον τομέα της μουσικής:

Α.Οργανώνει τη σχολή μουσικής του  «Αρχίλοχου», όπου φοιτούν περίπου πενήντα μαθητές που αποτέλεσαν τη μαγιά της δημοτικής σχολής μουσικής, την οποία διευθύνει κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της.

Β. Οργανώνει και διδάσκει χορωδίες

Γ. Στήνει συναυλίες με ντόπιες πλέον μουσικές δυνάμεις (χορωδίες, όργανα). Κορυφαίες στιγμές της συναυλιακής δουλειάς είναι το 1983 το Άξιον εστί με πενηνταμελή χορωδία και δεκατρία όργανα στην Πάρο και Σύρο παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη και το 1984 το Πνευματικό εμβατήριο (Σικελιανού-Θεοδωράκη) στην Πάρο και Μύκονο παρουσία και πάλι του συνθέτη.

Παράλληλα ο Νίκος Σαρρής γράφει τραγούδια σε στίχους δικούς του, Χρίστου Γεωργούση και άλλων, με κυριότερη δουλειά το cd με τα δεκαπέντε τραγούδια σε ποίηση του αρχαίου Παριανού λυρικού Αρχίλοχου.

Από το 1972 καταπιάνεται μαζί με το φίλο του Αμερικανό και μόνιμο κάτοικο της Πάρου Jeffery Carson με τη μετάφραση της ποίησης του Οδυσσέα Ελύτη στα Αγγλικά. Η δουλειά αυτή πήρε περίπου εόκοσι χρόνια και περιέλαβε όλο το ποιητικό έργο του ποιητή. Ο Οδυσσέας Ελύτης με τον οποίο υπήρξε συνεχής επαφή όλα αυτά τα χρόνια στήριξε τη δική τους μετάφραση η οποία κυκλοφόρησε το 1997 από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις Johns Hopkins και συνεχίζει να κυκλοφορεί διεθνώς. Έχουν επίσης μεταφράσει όλες τις ωδές του Ανδρέα Κάλβου.

Όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα, συμμετέχει ενεργά στα Κοινά με ιδιαίτερη έμφαση στα θέματα του Πολιτισμού είτε ατομικά είτε μέσω του  «Αρχίλοχου».