ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΑΝΙΔΗ ΣΕ ΑΝΩΝΥΜΟ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ

Αγαπητέ φίλε,

Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον που έδειξες  για την ομιλία μου (αφιέρωσες 30΄ολόκληρα λεπτά για την παρακολουθήσεις!) και ιδιαίτερα σε ευχαριστώ για τον ευγενικό και χιουμοριστικό σου σχολιασμό.

Ενώ δεν έχω πραγματικά κανένα πρόβλημα εάν διαπιστώσω ότι κανείς απολύτως δεν συμφωνεί με αναφερόμενα, αντίθετα θα με ενοχλούσε ιδιαίτερα εάν παρερμηνευτούν τα λεγόμενά μου.

Συγκεκριμένα, πουθενά και κανείς ποτέ δεν υποστήριξε ότι το οποιοδήποτε σύστημα ΠΦΥ μπορεί να λειτουργήσει ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ. Εκείνο το οποίο ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΕΓΩ ΑΛΛΑ Η ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, είναι ότι ένα μέρος της καθαρά ιατρικής δουλειάς μπορεί να υποκατασταθεί πλήρως από κατάλληλα εκπαιδευμένους νοσηλευτές. Αυτό έχει ως συνέπεια ο ιατρικός χρόνος να απελευθερώνεται από τα μη σημαντικά και έτσι να μπορεί ο ιατρός να επεκταθεί σε πολλαπλάσια νέα πεδία δράσης και να αναπτύξει νέες δραστηριότητες υπέρ της υγείας των ασθενών και του συστήματος υγείας.

Αλλά μια που ανέφερες το έμφραγμα του μυοκαρδίου, επέτρεψέ μου να σου παραθέσω τα ακόλουθα δεδομένα (facts) τα οποία ισχύουν αυτή τη στιγμή που μιλάμε:

1.       Στις περισσότερες περιπτώσεις που έχω κληθεί να συμμετάσχω ως εκπαιδευτής στην αναζωογόνηση στα διεθνή σεμινάρια του ERC, υπεύθυνος του σεμιναρίου (δηλαδή επιστημονικά πολλά πολλά σκαλοπάτια πάνω από εμένα) είναι ένας νοσηλευτής!

2.       Όταν εκπαιδεύτηκα στο ALS (ειδικευμένη υποστήριξη της ζωής, σεμινάριο που αφορά ιδιαίτερα την αντιμετώπιση της οξείας φάσης του εμφράγματος του μυοκαρδίου), εκπαιδευτές μου (δάσκαλοί μου) ήταν επίσης νοσηλευτές!

3.       Όταν εδώ στην Πάρο, υποστεί κάποιος οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ποιος το αναλαμβάνει αρχικά πλήρως και δίνει και την κατάλληλη (αρχική αλλά πολύ σημαντική) θεραπεία εάν χρειαστεί; Οι διασώστες του ΕΚΑΒ (οι οποίοι επίσης δεν είναι ιατροί). Γνωρίζεις πόσοι εμφραγματίες έχουν διασωθεί επειδή οι εκπαιδευμένοι διασώστες σε περιπτώσεις ανακοπής παίρνουν από μόνοι τους και χωρίς καμία ιατρική επίβλεψη την κατάσταση στα χέρια τους; Το ξέρεις ότι εάν σε μία τέτοια περίπτωση εμφράγματος διανοηθείς να πείς: «Μην κάνετε τίποτα στον άνθρωπό μου, εγώ θα περιμένω τον Καρδιολόγο», αυτό ισοδυναμεί με βέβαιη καταδίκη του σε θάνατο;

4.       Γνωρίζεις ότι σε πολλές χώρες του εξωτερικού οι διασώστες αφού στείλουν  τυπικά το ΗΚΓ στο κέντρο τους, κατόπιν ξεκινούν κανονική θρομβόλυση του εμφράγματος του μυοκαρδίου μέσω αυστηρών πρωτοκόλλων από το ασθενοφόρο (για να κερδηθεί χρόνος) ολομόναχοι και χωρίς ποτέ ιατρός να δει ούτε κατ’ όψη τον ασθενή; Το γνωρίζεις επίσης ότι σε πολλά ΚΥ ακόμη και νησιών  (εκτός Πάρου) υπηρετούν Καρδιολόγοι που προτιμούν να αφήσουν εμφράγματα χωρίς θρομβόλυση; Από ποιόν θα προτιμούσες εσύ ή κάποιος δικός σου άνθρωπος να αντιμετωπιστεί; Από εκπαιδευμένο διασώστη με θρομβόλυση ή από ειδικό Καρδιολόγο χωρίς; Εγώ πάντως θα απαιτούσα το πρώτο για τον εαυτό μου και την οικογένειά μου.

5.       Γνωρίζεις ποιος παρακολουθεί αλλά και αντιμετωπίζει τις βαρύτερες επιπλοκές στην οξεία φάση ενός εμφράγματος μέσα στο Νοσοκομείο; Ο νοσηλευτής της μονάδας από μόνος του! Στις μεγάλες (αλλά και στις μικρές εφημερίες) παίρνουν ένα τυπικό τηλεφώνημα στον ιατρό και μετά  τα κάνουν όλα μόνες τους (στην ειδικότητά μου θυμάμαι χωρίς καν να μας έχουν  ανάγκη-εμείς μαθαίναμε από αυτές: τι μπορεί να γνωρίζει παραπάνω για την ανάταξη μιας επείγουσας αρρυθμίας ένας νέος ειδικευόμενος σε σχέση με ένα νοσηλευτή της μονάδας;). Τον ειδικευμένο μάλιστα Καρδιολόγο, πολλές φορές δεν μπορούσαμε να τον βρούμε ούτε με το κιάλι αφού έτρεχε από το αιμοδυναμικό στην Κλινική ή στο υπέρηχο ή ακόμη χειρότερα πολλές φορές δε δεν βρίσκονταν καν στο Νοσοκομείο – όπως συμβαίνει και τώρα σε πολλά νοσοκομεία της χώρας αλλά και στο ΚΥ Πάρου. Σε μία τέτοια περίπτωση θα προτιμούσες τον νοσηλευτή ή έναν νέο άπειρο ειδικευόμενο; Εγώ θα προτιμούσα σίγουρα να έχω δίπλα μου τον νοσηλευτή!

6.        Αλλά και στο ΚΥ Πάρου όπου υπηρετώ πάνω από 12 έτη, γνωρίζεις πόσες φορές οι νοσηλεύτριες με έχουν διορθώσει σε τυχόν παραλείψεις ή και λάθη που θα μπορούσα να έχω κάνει σε επείγουσα βάση; Η αντιμετώπιση των Καρδιολογικών περιστατικών γινόταν πάντα στο παρελθόν “lege artis”  ή υπήρξαν και στην Πάρο περιπτώσεις που θα προτιμούσε κανείς να πάρει την απλή συμβουλή μιας νοσηλεύτριας από αυτή ενός άπειρου ιατρού ή ακόμη και κάποιου ειδικού; (ο νοών νοείτω).

Όλα αυτά συνοψίζονται στο εξής συμπέρασμα:

Η διαδικασία, δηλαδή ο τρόπος που εφαρμόζεται η όποια ιατρική ενέργεια (δηλαδή με τήρηση αυστηρού πρωτοκόλλου, με τήρηση standards ποιότητας και προδιαγραφών, με έλεγχο της διαδικασίας και διαρκή διόρθωση τυχόν λαθών, με συνεχή ενημέρωση και εκπαίδευση του προσωπικού κτλ) είναι χιλιαπλάσια σημαντικότερος από τη ιδιότητα ή το πτυχίο του υγειονομικού που εφαρμόζει αυτήν την πράξη (πχ νοσηλευτής, διασώστης, επισκέπτης υγείας, ιατρός χωρίς ειδικότητα, γενικός ιατρός, ειδικός).   

Και πάλι σε ευχαριστώ,

Με εκτίμηση,

Γ. Τζανίδης