Νικητής των εκλογών θα είναι το μεγάλο ρεύμα της κεντροαριστεράς

Του Κώστα Αργουζή

Αν επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε την πολιτική πραγματικότητα της χώρας και μάλιστα λίγες ώρες πριν ανοίξουν εκ νέου οι κάλπες, το πρώτο που θα διαπιστώσουμε είναι ότι το μεγάλο πολιτικό ρεύμα της κεντροαριστεράς παραμένει ισχυρό και με μεγάλες πιθανότητες να δώσει κεντροαριστερή κυβέρνηση στη χώρα.

Η πρόσφατη πολιτική ιστορία της Ελλάδας έχει καταγράψει  την ισχυρή του παρουσία από την εποχή του ΕΑΜ. Τότε το μεγάλο αυτό εαμικό κίνημα διαλύθηκε βίαια έπειτα από τη στρατιωτική επέμβαση των Άγγλων και των Αμερικανών.

Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ΄50 ήταν δραματικά. Η αμερικάνικη πρεσβεία είχε θέσει υπό τον έλεγχό της  τις κυβερνήσεις της  χώρας, τον κρατικό μηχανισμό και κυρίως το στρατό. Όμως παρά τις εκτελέσεις, τις εξορίες, τα στρατοδικεία και τα εκλογικά συστήματα της ενισχυμένης αναλογικής, η κεντροαριστερά άντεξε και η αριστερά στις εκλογές του 1958 κατέλαβε τη δεύτερη θέση με ποσοστό 24%.

Οι επόμενες εκλογές, του 1961, καταγράφηκαν στην πολιτική ιστορία της χώρας, ως οι εκλογές της βίας και της νοθείας. Τότε ψήφισαν διπλοεγγεγραμμένοι, πεθαμένοι, δέντρα, σπίτια  και ότι άλλο είχε επινοήσει το παρακράτος. Και βέβαια το όργιο της βίας δεν είχε προηγούμενο.

Ο ανένδοτος αγώνας από το Γέρο της Δημοκρατίας, έτσι τότε αποκαλούσαμε τον Γεώργιο Παπανδρέου, είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στις εκλογές του 1963.Τότε πρώτο κόμμα, χωρίς αυτοδυναμία, αναδείχτηκε η Ένωση Κέντρου, που στηρίχτηκε σε ψήφο ανοχής της αριστεράς και σχημάτισε κυβέρνηση.

Το Φεβρουάριο του 1964 η Ένωση Κέντρου θριάμβευσε με ποσοστό 53%. Στο κόμμα αυτό συνυπήρχαν κεντροδεξιές και κεντροαριστερές τάσεις. Όταν οι κεντροαριστερές τάσεις άρχισαν να επικρατούν με εκφραστή τον Ανδρέα Παπανδρέου και ενώ η χώρα ετοιμάζονταν για τις εκλογές του Μάη του 1967, βοηθούντος και του παλατιού, έγινε το  αμερικανικής έμπνευσης πραξικόπημα της 21^ης Απριλίου 1967.

Με την μεταπολίτευση του 1974 η κεντροαριστερά άρχισε και πάλι να ανασυγκροτείται με πολιτικό φορέα το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, το 1981, έγινε πλειοψηφικό ρεύμα και κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 48%. Η σταδιακή διολίσθηση του ΠΑΣΟΚ σε κεντροδεξιά  πολιτική, δημιούργησε στην Ελλάδα το πολιτικό οξύμωρο δύο κόμματα εξουσίας να υλοποιούν με διαφορές στα επουσιώδη την ίδια πολιτική.  Και σ΄αυτό βοήθησε, εν πολλοίς, και η πολυδιάσπαση της αριστεράς.

Όταν, ελέω Αμερικανών και τραπεζικού συστήματος ανέλαβε πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μετάλλαξε στην κυριολεξία το ΠΑΣΟΚ σε ακραίο κόμμα του νεοφιλελευθερισμού, επιβάλλοντας το μνημόνιο που διέλυσε τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της χώρας, τότε η κεντροαριστερή βάση του ΠΑΣΟΚ μετακόμισε  μαζικά στο ΣΥΡΙΖΑ και στη ΔΗΜΑΡ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αιφνιδιασμένος αρχικά από την εντυπωσιακή εκλογική του άνοδo στις 6 του Μάη, ανταποκρινόμενος στην πρόκληση της πολιτικής συγκυρίας, με μεγάλη ταχύτητα, λες και ήταν προετοιμασμένος από καιρό, αξιοποίησε τη δυναμική που του έδωσε το κεντροαριστερό εκλογικό σώμα, με αποτέλεσμα να αποτελεί πλέον τον κύριο εκφραστή του.  Αν μάλιστα διόρθωνε ορισμένες πλευρές της πολιτικής του, ώστε να μην παραποιούνται  αυτές από τα κόμματα της δεξιάς και της  κεντροδεξιάς, τότε θα μπορούσε στις αυριανές εκλογές να πιάσει ποσοστά που θα του έδιναν ακόμα και αυτοδυναμία.

 Στις αυριανές εκλογές όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Αν επικρατήσει ο φόβος που επί μέρες καλλιεργούν τα κανάλια και οι ισχυροί της Ευρώπης μαζί με τους τοκογλύφους δανειστές μας, τότε το εκλογικό σώμα θα δώσει την πρωτιά στη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά. Ας μην ξεχνάμε οι παλιότεροι το «Καραμανλής ή τανκς» και την καταλυτική επίδραση που είχε στις πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης.

Στις τωρινές εκλογές περίσσεψαν τα διλλήματα του φόβου, για τη δραχμή, για τις δόσεις των δανείων, για την αδυναμία πληρωμής συντάξεων και πάει λέγοντας. Τα κανάλια της διαπλοκής καθημερινά μας τρομοκρατούν με τάχα αντικειμενική ειδησεογραφία που στοχεύει  στην αλλοίωση της βούλησης του εκλογικού σώματος. Και το ερώτημα είναι πόσο μπορεί να αντέξει ο Έλληνας ψηφοφόρος.

Αν αντέξει  τότε μπορεί να υπάρξει η μεγάλη ανατροπή, που θα διαψεύσει τους δημοσκόπους , όπως συνέβη και στις εκλογές της 6^ης του Μάη.

Όπως όμως και να έχει, το μεγάλο κεντροαριστερό ρεύμα, ανασυγκροτήθηκε, έχει εκφραστή το ΣΥΡΙΖΑ, έχει αριστερή κατεύθυνση και αποτελεί τη μεγάλη ελπίδα για το λαό και την Ελλάδα. Και αυτό θα καταγραφεί δυναμικά στις αυριανές κάλπες.

Το βράδυ της 17^ης Ιουνίου η πολιτική ζωή της χώρας θα είναι διαφορετική και ελπιδοφόρα. Η αριστερά που για χρόνια ήταν στη γωνία (και με δική της ευθύνη) θα είναι κυρίαρχη είτε ως κυβέρνηση είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση.