Εκατονταπυλιανή , η συνέχεια της παράδοσης (2)

Η Αγία Ελένη βρήκε τον Τίμιο Σταυρό, αλλά δεν πρόλαβε να εκπληρώσει το τάμα της.

Κοιμήθηκε το 328 μ.Χ. Το πραγματοποίησε όμως ο γιός της, ο Μέγας Κωνσταντίνος, δίδοντας εντολή να ξεκινήσει η ανέγερση του ναού.

Βρισκόμαστε στον 4^ο αιώνα μ.Χ. όταν ξεκίνησαν οι εργασίες και σύμφωνα με τους αρχαιολόγους την εποχή του Μ. Κωνσταντίνου χτίζεται σε επαφή με το μικρό ναό του Αγίου Νικολάου ένας αρκετά μεγαλύτερος η Εκατονταπυλιανή με ένα σπουδαίο πρόσκτισμα  το βαπτιστήριο, το μοναδικό σωζόμενο στην Ελλάδα.

Οι στέγες του ναού και του βαπτιστηρίου ήταν ξύλινες και ίσως καταστράφηκαν από πυρκαγιά, όπως συνέβη και με άλλους ναούς της περιόδου εκείνης. 

Στην περίπτωση της Εκατονταπυλιανής η τρίκλιτη βασιλική του Μ. Κωνσταντίνου ανακατασκευάστηκε την εποχή του Ιουστινιανού με βάση το αρχικό σχέδιο, αλλά η κάλυψη της στέγης έγινε με θόλους και τρούλλο, που κατασκευάστηκαν με πωρόλιθους. Το ίδιο έγινε και στο ναό του Αγίου Νικολάου και στο βαπτιστήριο.

Αλλαγές στη μορφή του ναού

Η ιουστινιάνεια μορφή του ναού με το πέρασμα των αιώνων καταστράφηκε.

Οι επιδρομές των Φράγκων και των Τούρκων και οι λεηλασίες που τις συνόδευσαν κατέστρεψαν τμήματα του εσωτερικού του ναού και ένας ισχυρός σεισμός το 1773 κατέστρεψε το δυτικό θόλο και μέρος του τρούλλου.

Κατά την επισκευή του ναού, με χρηματική ενίσχυση του παριανού ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Νικολάου Μαυρογένη, προκειμένου να στερεωθεί ο ναός έγιναν πολλές προσθήκες που τον παραμόρφωσαν. Η πρόσοψη του ναού άλλαξε μορφή και προστέθηκαν τρία  αιγαιοπελαγήτικα καμπαναριά.

Η παλαιά ιουστινιάνεια μορφή του επανήλθε όταν το 1959 ο Αναστάσιος Ορλάνδος ξεκίνησε την τολμηρή του προσπάθεια, που έπειτα από 7 χρόνια εντατικής εργασίας στέφθηκε με επιτυχία.

Η Πάρος στάθηκε τυχερή, γιατί την εποχή εκείνη υφυπουργός Οικονομικών ήταν ο παριανός Δημήτριος Αλιπράντης ο οποίος εξασφάλισε το απαραίτητο για τις εργασίες του Ορλάνδου χρηματικό ποσόν.

(συνεχίζεται)