Η Εκατονταπυλιανή, με αφορμή τον λαμπρό εορτασμό της (1)

Εμείς οι παριανοί πρέπει να νιώθουμε πολύ υπερήφανοι για τον τόπο μας.

Έχει ιστορία, ανεπανάληπτες ομορφιές, μοναδικές αρχαιότητες, μα πάνω απ΄όλα το σπουδαίο παλαιοχριστιανικό κτίσμα, την Εκατονταπυλιανή.

Είναι ο αρχαιότερος χριστιανικός ναός της Ελλάδας που μαζί με τον Άγιος Δημήτριο και την Αχειροποίητο της Θεσσαλονίκης αριθμούν 17  αιώνων ζωής και συνεχίζουν μέχρι τις μέρες μας την μακραίωνη πορεία τους.

Με αφορμή τη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου, ας μας επιτραπεί να υπενθυμίσουμε ελάχιστα στοιχεία για την Εκατονταπυλιανή που μπορεί να είναι και άγνωστα σε κάποιους από μας, αλλά πολύ γνωστά στους ειδικούς.

Γιατί η Εκατονταπυλιανή μελετήθηκε από πολλούς επιστήμονες με πρώτο τον ακαδημαϊκό Αναστάσιο Ορλάνδο που τόλμησε και επανέφερε το μοναδικό αυτό κτίσμα στην αρχική ιουστινιάνεια   μορφή του.

Τι υπήρχε πριν στη θέση της Εκατονταπυλιανής

Πριν υπάρξει ο ναός της Εκατονταπυλιανής, στην ίδια ακριβώς θέση, η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε τα ερείπια ενός μεγάλου αρχαίου γυμνασίου, στο οποίο γυμνάζονταν οι έφηβοι της αρχαίας Πάρου.

Ανάμεσα στα ευρήματα του αρχαίου γυμνασίου, ανήκει και τμήμα του ψηφιδωτού του δαπέδου με παραστάσεις από τους άθλους του Ηρακλή, που εθεωρείτο από τους αρχαίους και ως ο προστάτης των γυμνασίων.

Αυτά μέχρι το 300 μ.Χ.

Στη συνέχεια, καθώς η αρχαία θρησκεία υποχωρούσε και άρχισε να κυριαρχεί η νέα, χτίστηκε ο ναός του Αγίου Νικολάου με υλικά παρμένα από αρχαίους ναούς της Πάρου.

Αυτόν το Ναό βρήκε σύμφωνα με την παράδοση η Αγία Ελένη, όταν το πλοίο που την μετέφερε στους Αγίους τόπους προσορμίστηκε λόγω θαλασσοταραχής στο λιμάνι της Πάρου.

Σ΄αυτόν το ναό προσευχήθηκε και έκανε τάμα μετά την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού να χτίσει στην Πάρο έναν μεγαλύτερο ναό.

Αυτά μας άφησε η παράδοση.

‘Ότι συνέβη τότε, ήταν γύρω στο 326 μ.Χ.

(συνεχίζεται)