ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΟΥΣΩΣ ΣΚΙΑΔΑ

                                                Πάρος  6 Μαρτίου  2014                           

    Το όνειρο  κράτησε λίγο ;

Η Επιτυχία  στο Τοπικό Δημοψήφισμα  της 16^ης  Φεβρουαρίου  2014 , η μεγάλη  συμμετοχή των πολιτών  στη   συγκέντρωση στο λιμάνι,  που έγινε δέκα μέρες μετά και η δυναμική  συνέντευξη  στο  ΣΚΑΪ  μας  είχαν κάνει να πούμε,  επιτέλους όλοι μαζί  μπορούμε , όλοι  μαζί   θα  τα καταφέρουμε    , θα επιτύχουμε το στόχο μας , δεν μας δειλιάζουν οι δηλώσεις του Υπουργού .

Όμως το όνειρο κράτησε λίγο ,  4/3/2014   οι μισοί εναντίον των άλλων μισών. Το αίτημα : η υγεία,  να διεκδικηθεί  με   ήπιους χειρισμούς , για να μην θιγούν  ο τουρισμός και  τα οικονομικά συμφέροντα  .

Και σας  ερωτώ ! 

Ποιοι θα ήταν  οι ήπιοι και ουσιαστικοί  χειρισμοί  για την στελέχωση  του Κέντρου Υγείας  Πάρου  απέναντι  στους σκληρούς  κυβερνώντες   που εθελοτυφλούν   και κωφεύουν  στις αρρώστιες  , στον  πόνο , στην πείνα ,  στην ανεργία  στις αυτοκτονίες  των ανθρώπων ;

Με ποιους χαμηλούς  τόνους  θα μπορούσαμε να ευαισθητοποιήσουμε τα καθεστώτα που ευθύνονται  για την κατάστασή μας ;

Πόσο  μπορεί να προστατεύεται  η οικονομία   της Πάρου όταν  είναι κτισμένη  σε ένα σαθρό δημόσιο σύστημα υγείας  και φοβόμαστε να  βροντοφωνάξουμε  και  να απαιτήσουμε ;

Πως μπορούμε  να τραβούμε  το χαλί  και να σκεπάζουμε  τα προβλήματα της  δημόσιας περίθαλψης  στο βωμό των συμφερόντων ;

Πως μπορούμε  να θεωρούμε  τις δυναμικές  κινητοποιήσεις  ενός λαού  για καλύτερες παροχές  υγείας  ανασταλτικούς  παράγοντες για την  οικονομία και τον τουρισμό  της Πάρου ,εφόσον μάλιστα η Πάρος διαθέτει ιδιώτες  γιατρούς  με  άριστες  επιστημονικές  γνώσεις  ;

Γιατί να μην μπορούμε  να είμαστε  αλληλέγγυοι μεταξύ μας ;

Γιατί να μην μπορούμε  να είμαστε  αρωγοί και συνοδοιπόροι   σε κάθε ομάδα  που αγωνίζεται και διεκδικεί ;

Γιατί  πέφτουμε  στην παγίδα  που μας στήνουν οι ηθικοί αυτουργοί  που ονομάζονται πολιτικοί ;

Γιατί  τους δίνουμε τη χαρά της   διαφωνίας  και  της διάσπασης ;

Γιατί δεν  μπορούμε να μείνουμε για λίγο  ενωμένοι παραμερίζοντας  τα κόμματα και τα προσωπικά συμφέροντα;

Γιατί ξεχνάμε ότι για  τα κεκτημένα μας  κάποιοι  έβαλαν το κοινό καλό    πάνω από τα  προσωπικά  τους  συμφέροντα  και  αγωνίστηκαν δυναμικά με θάρρος   και  τόλμη   και όχι με χαμηλούς τόνους   ;

Γιατί δεν παραδεχόμαστε   ότι τα αιτήματά μας  ισχυροποιούνται πολύ περισσότερο όταν συνοδεύονται  από  δυναμικές κινητοποιήσεις  και  δηλώσεις στελεχών και πολιτών παρά από μια απλή συνάντηση  ή ένα έγγραφο  προς τους αρμόδιους  φορείς  ;

 Μαρουσώ Σκιαδά

Αλυκή Πάρου