Μια ευχάριστη έκπληξη

Την Τετάρτη που μας πέρασε, στις 19/6, συνεδρίασε το Συντονιστικό για την Υγεία.

Παρόντες οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι πολίτες της Πάρου, που έχουν επιλέξει, σε χαλεπούς για τα κοινά καιρούς, να χτυπούν «κάρτα» στη συμμετοχική διαδικασία και να ξοδεύουν  ώρες πολλές για θέματα που η αδρανούσα πολιτεία τα έχει παραπέμψει στις ελληνικές καλένδες.

Αυτή τη φορά, σ΄αυτούς τους αμετανόητους, επιφυλάσσονταν μια ευχάριστη έκπληξη.

Χωρίς να έχουν προσκληθεί, έκαναν την εμφάνισή τους 4 νέοι άνθρωποι, που πληροφορήθηκαν, για τη συνεδρίαση αυτή, από το διαδίκτυο.

Ήταν οι επικουρικοί γιατροί του Κέντρου Υγείας και ήρθαν για να ευχαριστήσουν το Συντονιστικό και τους Φορείς της Πάρου, για τη μεγάλη προσπάθεια που εθελοντικά έχουν αναλάβει, να βελτιώσουν τη δημόσια υγεία στο νησί. Και οι τέσσερις δήλωσαν, ότι, ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες της τοπικής μας κοινωνίας στο κρίσιμο ζήτημα της υγείας, δίνουν καθημερινά, κάτω από αντίξοες συνθήκες, τον αγώνα για καλύτερη ιατρική περίθαλψη, τιμώντας τον όρκο του Ιπποκράτη.

Χαιρόσουν να ακούς αυτούς τους νέους και ορεξάτους για δουλειά γιατρούς, να σου εκθέτουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και να δηλώνουν, παρά ταύτα, ότι επιθυμούν να παραμείνουν εργαζόμενοι στο νησί, εφόσον ανανεωθούν οι συμβάσεις τους και τον επόμενο χρόνο.

Οι συμβάσεις των τριών επικουρικών γιατρών λήγουν προς το  τέλος του έτους και το δικό μας χρέος, όλης της κοινωνίας της Πάρου, είναι να κινηθούμε, ο καθένας με τον τρόπο του, αλλά κυρίως όλοι μαζί , ώστε να ανανεωθούν οι συμβάσεις και να μην μείνει και πάλι το Κέντρο Υγείας χωρίς τις ειδικότητες του καρδιολόγου, του γυναικολόγου και του δεύτερου παθολόγου.

Η παρουσία των γιατρών αυτών, και του ορθοπεδικού, είναι καρπός της οργανωμένης και μεθοδικής προσπάθειας των φορέων του νησιού τα δύο τελευταία χρόνια.

Και αυτή η προσπάθεια, που όταν συμμετέχουν λίγοι είναι αναιμική και όταν συμμετέχει το σύνολο της κοινωνίας δυνατή και αποτελεσματική, πρέπει να έχει συνέχεια, αφού το παράλυτο κράτος και οι ανήμποροι υπουργοί του αδυνατούν από μόνοι τους να δώσουν λύση και στα πιο απλά.

Αλήθεια πόσο δύσκολο είναι το Κέντρο Υγείας να αποκτήσει παιδίατρο, έστω και με απόσπαση;

Πόσο δύσκολο είναι να παραμείνει στο Κ.Υ. η νοσηλεύτρια που την 1^η Αυγούστου πρέπει να επιστρέψει στο Ιπποκράτειο, αφήνοντας πίσω της σύζυγο και 2 ανήλικα παιδιά;

Πόσο δύσκολο είναι να μετατεθεί, από νοσοκομείο της Αττικής, η νοσηλεύτρια που θέλει να υπηρετήσει στο δικό μας Κέντρο;

Όταν αυτά τα απλά οι κυβερνώντες τη δύσμοιρη χώρα μας αδυνατούν να τα λύσουν, πως θα μπορέσουν να μας βγάλουν από το τούνελ, που οι ίδιοι μας έβαλαν με τα εγκληματικά τους λάθη, την αδιαφορία τους και την υποταγή τους στους κερδοσκόπους δανειστές;

Πάροικος