Γερμανικό ενδιαφέρον εκδηλώνεται για έργα βιολογικού καθαρισμού, σε 200 παράκτιους ελληνικούς οικισμούς, και για αποχετευτικά έργα, σε μεγάλες και μικρότερες ελληνικές πόλεις. Για τη χρηματοδότηση των έργων, το Υπουργείο Περιβάλλοντος έχει δεσμεύσει 1,5 δισ. ευρώ στο Ειδικό Πρόγραμμα Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΠΕΡΑΑ) του ΕΣΠΑ. Πρόκειται για πόρους, που πρέπει να απορροφηθούν έως το 2015.
Παράλληλα, τα έργα αποχέτευσης και δικτύων εκτιμάται ότι μπορούν να κατασκευαστούν με τη μέθοδο Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Η αποπληρωμή τους μπορεί να γίνει από τα τέλη αποχέτευσης, αλλά και από την εκμετάλλευση της ιλύος και την αξιοποίηση των επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων.
Το γερμανικό ενδιαφέρον, για επενδύσεις σε έργα επεξεργασίας αστικών λυμάτων, επισφραγίστηκε κατά τη διάρκεια διημερίδας, που διοργανώθηκε στην Αθήνα από το ελληνικό και το γερμανικό Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Οι γερμανικές βιομηχανίες έχουν αναπτύξει τεχνολογία στον συγκεκριμένο τομέα, κυρίως όσον αφορά τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό, και ενδιαφέρονται να συνεργαστούν με ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες. Για την εκτέλεση των έργων με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, χρηματοδοτούνται φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης. Στόχος είναι η ολοκλήρωση, είτε η αναβάθμιση υφισταμένων μονάδων, και η κατασκευή νέων εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων και δικτύων αποχέτευσης.
Με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν για νέα έργα στην χώρα μας, η συνεργασία, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, μπορεί να πάρει τη μορφή:
● Λειτουργίας και συντήρησης, όπου ο δήμος είναι υπεύθυνος για τη χρηματοδότηση και την κατασκευή των νέων έργων, και συνάπτει ΣΔΙΤ για τη λειτουργία και συντήρηση των νέων και των υφιστάμενων υποδομών.
● Σχεδιασμού και κατασκευής, όπου ο δήμος συνάπτει ΣΔΙΤ για τον σχεδιασμό και την κατασκευή τμήματος ή νέου έργου, ή την αντικατάσταση παλαιού δικτύου, την κατασκευή ή την επέκταση του βιολογικού καθαρισμού, σύμφωνα με προκαθορισμένες απαιτήσεις κατασκευής και απόδοσης. Το έργο, μετά την ολοκλήρωσή του, περνά στην ιδιοκτησία του δήμου, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την καλή λειτουργία του.
● Κατασκευής, Ιδιοκτησίας, Λειτουργίας και Μεταβίβασης (BOOT). Η ιδιωτική εταιρεία έχει τα αποκλειστικά δικαιώματα να χρηματοδοτήσει, κατασκευάσει, λειτουργήσει, συντηρήσει, διαχειριστεί το δίκτυο αποχέτευσης και την εγκατάσταση επεξεργασίας των λυμάτων. Ως αντάλλαγμα, εισπράττει τα τέλη αποχέτευσης για μια προκαθορισμένη περίοδο. Μετά το πέρας της οποίας, επανέρχεται η κυριότητα των υποδομών στον δήμο.
Οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), για έργα βιολογικού καθαρισμού και αποχετευτικών δικτύων, μπορεί να προωθηθούν με διάφορα μοντέλα. Τα δύο βασικότερα και πιο διαδεδομένα είναι:
1. Συμβάσεις παραχώρησης: Αυτό το μοντέλο χαρακτηρίζεται από την άμεση σχέση μεταξύ ιδιώτη και τελικού χρήστη. Ο ιδιώτης παρέχει συγκεκριμένη και σαφώς προσδιορισμένη υπηρεσία στο κοινό, υπό τον έλεγχο του Δημοσίου. Ταυτοχρόνως, εισπράττει ανταποδοτικά τέλη από τους χρήστες.
2. Με δημιουργία φορέα: Αυτός ο φορέας ελέγχεται από κοινού από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Αποστολή του κοινού φορέα είναι να μεριμνά για την εκτέλεση ενός έργου ή την παροχή μιας υπηρεσίας, προς όφελος του κοινού. Σε χώρες της Ε.Ε., αυτό το μοντέλο χρησιμοποιείται ευρύτατα. Ιδίως στη διαχείριση δημοσίων υπηρεσιών σε τοπικό επίπεδο, όπως είναι οι υπηρεσίες ύδρευσης, αποχέτευσης και λειτουργίας εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων, οι υπηρεσίες αποκομιδής απορριμμάτων κ.ά.
Η γενική κατάσταση, σήμερα, των έργων αποχέτευσης και επεξεργασίας αστικών λυμάτων στη χώρα, είναι η εξής:
● Οι μεγάλοι και μεσαίοι οικισμοί, άνω των 10.000 κατοίκων, καλύπτονται με έργα βιολογικού καθαρισμού σε ποσοστό περίπου 85%. Έχουν κατασκευαστεί, ή βρίσκονται στο στάδιο της κατασκευής, συνολικά περί τις 90 μονάδες επεξεργασίας λυμάτων. Όμως, απαιτούνται πολλές νέες μονάδες.
● Οι μικροί οικισμοί (άνω των 2.000 κατοίκων) καλύπτονται σε πολύ μικρότερο ποσοστό, της τάξης του 30%, από εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού. Στις, συνολικά περίπου 300, περιοχές αυτής της κατηγορίας απαιτείται να κατασκευαστούν 200 νέες μονάδες βιολογικού καθαρισμού από μηδενική βάση. Έχουν κατασκευαστεί, κατά το παρελθόν, 100 μονάδες.
Σχεδόν όλες οι υφιστάμενες μονάδες επεξεργασίας λυμάτων της χώρας, αντιμετωπίζουν βασικά προβλήματα. Που, για να λυθούν, πρέπει να γίνουν νέα έργα και παρεμβάσεις. Τα προβλήματα είναι τρία:
1. Έχουν εγκαταλειφθεί έργα ολοκλήρωσης δευτεροβάθμιας και, σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως απαιτεί η κοινοτική νομοθεσία, τριτοβάθμιας επεξεργασίας των λυμάτων, ώστε να καλύπτονται οι ποιοτικές προδιαγραφές επαναχρησιμοποίησης των υδάτων.
2. Η συντήρηση των μονάδων που λειτουργούν είναι συχνά πλημμελής. Παρουσιάζονται προβλήματα δυσλειτουργίας. Σε κάποιες περιπτώσεις οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων είναι αδρανείς ή λειτουργούν με σοβαρές ποιοτικές ανεπάρκειες. Ως αποτέλεσμα εμφανίζονται σοβαρά προβλήματα σε τοπικό επίπεδο, ιδιαίτερα σε οικισμούς μεσαίου μεγέθους, κυρίως σε τουριστικές περιοχές.
3. Εντοπίζονται σοβαρές ελλείψεις στα αποχετευτικά δίκτυα, στις περισσότερες περιοχές, όπου λειτουργούν εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Βασικό πρόβλημα, η έλλειψη επεκτάσεων. Επειδή έχει διακοπεί η χρηματοδότηση, δεν υπάρχουν ούτε προκαταρκτικές μελέτες για τις επεκτάσεις. Η συντήρηση των υπαρχόντων δικτύων είναι πλημμελής.
Τα περισσότερα έργα αποχέτευσης και επεξεργασίας αστικών λυμάτων, έχουν χρηματοδοτηθεί από τα τρία ΚΠΣ και το Ταμείο Συνοχής, με πρόβλεψη συνέχισης της ένταξης σχετικών έργων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου